ΔΙΑΣΥΛΛΟΓΙΚΟΥ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΟΣ… Το Ανάγνωσμα!

Το Διασυλλογικό Πρωτάθλημα σε κάθε άθλημα είναι η κορωνίδα της αγωνιστικής ύπαρξης του Συλλόγου.
Στο Τέννις, που όντας κατά βάση ατομικό άθλημα, είναι ο κύριος λόγος ύπαρξης της συλλογικής του δομής .
Είναι ο λόγος για τον οποίο ο Σύλλογος ενδιαφέρεται ή πρέπει να ενδιαφέρεται και για την ατομική ανέλιξη των αθλητών του, γιατί έτσι θα έχει βάση επιλογής για την στελέχωση της αντιπροσωπευτικής του ομάδας.
Είναι ο λόγος με τον οποίο η κατ’ αρχήν ανταγωνιστική νοοτροπία του ατομικού αθλήματος μεταλλάσσεται σε κοινό στόχο και προσπάθεια για συνολικό (Συλλογικό) αποτέλεσμα.
Είναι ο λόγος για τον οποίο οι αθλητές θα παρακολουθήσουν, θα θαυμάσουν, θα χειροκροτήσουν, θα χαρούν ή θα λυπηθούν για το αποτέλεσμα συναθλητή τους, που όμως έχει αντίκτυπο στη συλλογική προσπάθεια, και έτσι προκύπτει το δέσιμο.
Είναι ο λόγος ύπαρξης της διοίκησης του Συλλόγου, που με τις δικές της προσπάθειες δημιουργούνται οι κατάλληλες συνθήκες για το καλύτερο αποτέλεσμα στην Ιστορική Πορεία του Συλλόγου.
Όλα αυτά και πολλά ακόμη θεωρητικά, αλλά και ρεαλιστικά, μπορούν να αναφερθούν για το Διασυλλογικό του Τέννις.
Οι διοικήσεις του κ. Ζαννιά είχαν μια περίεργη καμπύλη στα στατιστικά αυτού του θέματος. Μετά την πρώτη ανάληψη της διοίκησης το 1995 έγινε μια προσπάθεια πληρέστερης οργάνωσης του Διασυλλογικού με το χωρισμό από το 1996 σε Ανδρών – Γυναικών (μέχρι τότε οι γυναίκες ήταν συμπλήρωμα των ανδρών μόνο με μία συμμετοχή).
Το σύστημα δούλεψε μέχρι το 1999 πολύ καλά και απετέλεσε τον μοχλό πίεσης για την ανάπτυξη και την φροντίδα των Συλλόγων στο αθλητικό τους δυναμικό.
Το Νοέμβρη του 1999 με βάση τον αθλητικό νόμο 2725/99 ψηφίζεται στην Γ.Σ. του Ηρακλείου ο ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΣ σχεδιασμός, που περιλαμβάνει φυσικά και τα Διασυλλογικά Ανδρών – Γυναικών –Τζούνιορ.
Αλλά συγχρόνως οι βλέψεις του κ. ομοσπονδιάρχη για ψηφοθηρία και έλεγχο της δομής του Τέννις μέσω των ενώσεων δημιούργησε έξοδα παράλογα (γραμματείς, δήθεν προπονητικά προγράμματα κλπ) και έτσι έμειναν πίσω παγωμένες οι οφειλές ετών προς τα σωματεία για οδοιπορικά κλπ. Οι συνεχείς οχλήσεις των Συλλόγων στην Ε.Φ.Ο.Α. για την εκπλήρωση των οικονομικών υποχρεώσεων οδήγησαν στην «ωρίμανση» της «φαεινής» σκέψης για σιωπηρή κατάργηση του Διασυλλογικού, αν και περιλαμβανόταν ανελλιπώς στο πρόγραμμα.
Έτσι και αλλιώς ο ομοσπονδιάρχης ποτέ δεν είχε συλλογική συνείδηση. Αυτό που τον ενδιέφερε ήταν η προσωπική του ανέλιξη πολιτική και οικονομική μέσω του τίτλου του προέδρου στο Τέννις για τις δουλειές της εταιρείας του.
Δυστυχώς ελάχιστες φωνές ακούστηκαν στις Γ.Σ. για το σταμάτημα του Διασυλλογικού. Πιθανόν και κάποιοι σύλλογοι να τα θεωρούν όλα « άνωθεν εκπορευόμενα» και να μην θέλησαν φωναχτά να αντιδράσουν. Βρήκαν λοιπόν μετά το 2000 την ευκαιρία τα “golden boys” των επόμενων διοικήσεων και το 2005, αφού έχουν φτιάξει με μεταγραφές την ύπαρξη των συλλόγων τους, σκαρφίζονται το σύστημα ισοπέδωσης του Διασυλλογικού και της Ιστορίας του προς ίδιον όφελος κατασκευάζοντας μια κατάπτυστη προκήρυξη φωτογραφική των σκοπών τους.
Είναι ακόμη στα αυτιά μου η αντίδραση του κ. Ζαννιά όταν του τηλεφώνησα λέγοντας ότι ο σύλλογός μου θα προσφύγει στο Α.Σ.Ε.Α.Δ. «Μα τι λες εγώ δεν έχω υπογράψει τέτοια προκήρυξη».
Η προσφυγή στο Α.Σ.Ε.Α.Δ. έγινε από την ΕΝΩΣΗ ΦΙΛΩΝ ΤΕΝΝΙΣ «ΑΙΟΛΙΚΗ» και το Ανώτατο Αθλητικό Δικαστήριο την δικαίωσε. Αλλά αυτό έκανε τον ομοσπονδιάρχη να κολλήσει στο θέμα θεωρώντας προσβολή την ακύρωση της παρανομίας του από την Αθλητική Δικαιοσύνη.
Στην Γ.Σ. το Μάρτη του 2006 στην Καστοριά υπάρχει θέμα κανονισμού διασυλλογικού. Ψάξτε τα πρωτόκολλα των Συλλόγων σας και, άμα βρείτε επίσημη πρόταση επί του θέματος πριν την συνέλευση βάσει της οποίας θα εψηφίζετο το διασυλλογικό σε αυτήν, τρυπήστε μου την μύτη!
Με μια από τις συνήθεις αοριστολογίες του προφορικά και στο πόδι, αποσπά μια ψηφοφορία και οδηγεί πρόεδρο και γραμματέα της Συνέλευσης (τους συναδέλφους Αθαναηλίδη και Ράσιο) σε συνέργεια πλαστογράφησης των πρακτικών. Παρά τις συνεχείς οχλήσεις μας για τα πρακτικά κωλυσιεργεί και μας τα δίνει ένα χρόνο μετά εξ ανάγκης, αφού έχει ορισθεί δικάσιμος για το θέμα…
Έτσι χάνονται οι προθεσμίες του Νόμου ως προς την ακύρωση των αποτελεσμάτων της Γ.Σ. της Καστοριάς. Βέβαια δεν έχουν χαθεί οι προθεσμίες για πλαστογράφηση από το προεδρείο της συνέλευσης και ηθικής αυτουργίας του ομοσπονδιάρχη, η οποία είναι πενταετής. Μέχρι το Μάρτη του 2011 βλέπουμε τι θα προκύψει…
Από το 2006-7 το διασυλλογικό έγινε όπως το «οραματίστηκαν» αυτοί που ήθελαν από το ΠΟΥΘΕΝΑ να βρεθούν στην Α΄ Εθνική. Φαντάζεστε τι θα γινόταν σε οποιοδήποτε άλλο Άθλημα; Ολοζώντανο κι ακούνητο παράδειγμα δίνουν στην Νεολαία. Διαπλάθουν τους αυριανούς πολίτες της αρπαχτής και της αναρρίχησης σαν τον κισσό από το κλασσικό νεοελληνικά ποίημα του Γιώργου Δροσίνη: Δεν θέλω του κισσού το πλάνο ψήλωμα σε ξένα αναστυλώματα δεμένο, ας είμαι ένα καλάμι ένα χαμόδεδρο, μα όσο ανεβαίνω μόνος ν’ ανεβαίνω…
Οι πολλοί όμως μπήκαν στο τρυπάκι του « Τι να κάνουμε, θα αδικήσουμε τα παιδιά μας, αν δεν παίξουμε.» Μπράβο τους. Ο καθένας κάνει τις επιλογές του.
Έτσι σήμερα οκτώ χρόνια μετά το τελευταίο Νόμιμο Διασυλλογικό του 2000 ξαναπαίζουν αυτό το τριήμερο χωρίς αντίσταση στην παρανομία και αλλαγή συνθηκών από εκείνες, που υπαγόρευσαν την σιωπηρή του κατάργηση. Η Ε.Φ.Ο.Α. ούτε λέξη στην προκήρυξη για οδοιπορικά και κάλυψη διαμονής των εκτός Αττικής αποστολών. Με υπερηφάνεια πάντως θα εισπράξει 70 Ε από κάθε συμμετοχή, δηλαδή 2240 Ε μόνο από την λεγόμενη Α΄ Εθνική .
Η διοίκηση της Ε.Φ.Ο.Α. κάνει έργο με τις οικονομίες των συλλόγων και ξοδεύει την κρατική επιχορήγηση για γραμματείς και ψηφοθηρευτές των ενώσεων .
Δοξάστε τους ή φτύστε τους: η επιλογή δική σας.
Και επειδή οι πρόγονοί μας είχαν εκτίμηση στην Ιστορία (Μέχρι και μία από τις Μούσες η ΚΛΕΙΩ ήταν προστάτης της), εμείς πιστεύουμε ότι επιτελούμε έργο φρεσκάροντας τη Μνήμη και δηλώνουμε ότι ΔΕΝ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ στο διασυλλογικό μέχρι την αποκατάσταση της Νομιμότητας και παραθέτουμε Ντοκουμέντα πολλαπλών Προελεύσεων γι αυτούς που πιθανόν θα θελήσουν να δουν λίγο προσεκτικότερα το θέμα.
Από αυτά θα διαπιστώσετε ότι ο ομοσπονδιάρχης βρίσκει και κάνει. Η πολιτεία είναι εκκωφαντικά απούσα…
ΠΟΛΙΤΕΣ, ξυπνήστε…, αλλά μη θορυβείτε… Η πολιτεία κοιμάται. ΗΣΥΧΙΑ παρακαλώ…
Λίτσα Σαρατζίδου