Δευτέρα 18 Μαΐου 2015
Σάββατο 1 Ιανουαρίου 2011
Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2010
Το Επικοινωνείν Θεραπευτικόν εστίν…
Μετά από 7 μήνες επανερχόμαστε στην Εορταστική Μηνυματική Επικοινωνία (Ε.Μ.Ε.) με Αθληθέντα και Αθλούμενα Μέλη της ΑΙΟΛΙΚΗΣ. Η διακοπή για λόγους Υγίειας του Μικρού μου Αδελφού προς τον οποίο η Αρχαία Θεά
{Κατά ηλεκτρονικό ΜΕΛ:(μυθ.) θεά της σωματικής και ψυχικής ευεξίας, κόρη του Ασκληπιού. Κατά Κλασσικό Δ. Δημητράκου: Υγίεια η, θεά, θυγ. του Ασκληπιού προσωποποιούσα την σωματικήν, πνευματικήν κ. ψυχικήν ευεξίαν. }
στάθηκε φειδωλή ως προς την 2η και 3η αρμοδιότητά της, αλλά εσχάτως και ως προς την 1η, η οποία βελτιώθηκε χάρη στους σύγχρονους Απογόνους του Ιπποκράτη της Ε΄ Χειρουργικής Κλινικής του Ιπποκρατείου Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης. Με την ευκαιρία θα ήθελα να ευχαριστήσω ΑΝΑΛΟΓΩΣ και διαδικτυακώς όλον αυτόν τον Ιατρικό Κόσμο, που μοχθεί νυχθημερόν για ένα Καλό Υγιεινό Αποτέλεσμα στις εκατοντάδες περιπτώσεις καθημερινώς και παναιτίως (=από κάθε αιτία, λόγο), που παρουσιάζονται.
Γιά.Σα.ς
ΥΓ. Το παραπάνω Δικαιολογητικό γράφτηκε στις 8 Οκτωβρίου και δεν πρόλαβα να το αναρτήσω, αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ…
IDEM
{Κατά ηλεκτρονικό ΜΕΛ:(μυθ.) θεά της σωματικής και ψυχικής ευεξίας, κόρη του Ασκληπιού. Κατά Κλασσικό Δ. Δημητράκου: Υγίεια η, θεά, θυγ. του Ασκληπιού προσωποποιούσα την σωματικήν, πνευματικήν κ. ψυχικήν ευεξίαν. }
στάθηκε φειδωλή ως προς την 2η και 3η αρμοδιότητά της, αλλά εσχάτως και ως προς την 1η, η οποία βελτιώθηκε χάρη στους σύγχρονους Απογόνους του Ιπποκράτη της Ε΄ Χειρουργικής Κλινικής του Ιπποκρατείου Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης. Με την ευκαιρία θα ήθελα να ευχαριστήσω ΑΝΑΛΟΓΩΣ και διαδικτυακώς όλον αυτόν τον Ιατρικό Κόσμο, που μοχθεί νυχθημερόν για ένα Καλό Υγιεινό Αποτέλεσμα στις εκατοντάδες περιπτώσεις καθημερινώς και παναιτίως (=από κάθε αιτία, λόγο), που παρουσιάζονται.
Γιά.Σα.ς
ΥΓ. Το παραπάνω Δικαιολογητικό γράφτηκε στις 8 Οκτωβρίου και δεν πρόλαβα να το αναρτήσω, αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ…
IDEM
Κυριακή 3 Οκτωβρίου 2010
ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΑΝΑΔΡΟΜΕΣ...
Δεν τρελάθηκα ξαφνικά και ζω στο Παρελθόν.
Ανέσυρα από το αρχείο μου αυτή την τοποθέτηση στην Γ.Σ. της Ε.Φ.Ο.Α. στο Ηράκλειο της Κρήτης στις 10 Μαρτίου του 2002, γιατί πρέπει να αναδειχθούν Θέσεις και Γεγονότα ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ…
«Ηράκλειο 10.3.2002
Έχουν περάσει 20 χρόνια από τον Αύγουστο του 1982 στο Περιφερειακό Συνέδριο στα Γιάννενα, που ήταν η "πρώτη" μου σε Γ.Σ. της ΕΦΟΑ.
Είκοσι χρόνια, που αναλώθηκαν σε Γενικές Συνελεύσεις της ΕΦΟΑ με Δημιουργική Αντιπολίτευση μέσω Προτάσεων.
Είχα αποφασίσει φέτος να μην είμαι εδώ, γιατί είκοσι χρόνια είναι πολλά για τα όποια βήματα έχουν γίνει στο Ελληνικό Τέννις.
Άλλαξα γνώμη και είμαι εδώ, γιατί θα υπήρχαν κάποιοι, που θα έδιναν λανθασμένη ερμηνεία στην απουσία μου.
Και έτσι για μια ακόμη φορά σας άκουσα: Μερικοί γκρινιάζουν με βάση το προσωπικό-συλλογικό τους πρόβλημα. Μερικοί επαινούν με βάση την εκπλήρωση από τους διοικούντες του δικού τους ζητούμενου. Οι διοικούντες καμαρώνουν για τις επιτυχίες(!!) και τα επιτεύγματα και ζητούν απαλλαγή επί των πεπραγμένων και θα την έχουν.
Τίποτε νέο. Όλα όμοια εκτός από τις παρουσιάσεις. Ίσως για αυτό δεν παίρνουμε τα τελευταία χρόνια τα πρακτικά των Γ.Σ. (μια σοβαρή παράλειψη για μένα και το αρχείο, που διατηρώ).
Αυτός όμως είναι ο ρόλος μιας Γενικής Συνέλευσης; Τόσο επιφανειακός; Έτσι εκφράζεται το Κυρίαρχο Σώμα και εξαντλεί την κυριαρχία του μέχρι την επόμενη χρονιά; Αν είναι έτσι μόνο, λυπάμαι. Αλλά, πιστεύω ότι δεν είναι η δεν πρέπει να είναι έτσι!
ΕΔΩ είμαστε το Ελληνικό Τέννις και πρέπει να μιλήσουμε για Αρχές και Φιλοσοφία. Αρχές και Αποφάσεις, που να είναι υλοποιήσιμες, αφού πρώτα κάνουμε την κριτική, αλλά κυρίως ο καθένας την Αυτοκριτική του.
Είναι αλήθεια ότι τα χρόνια της Διοίκησης Ζαννιά είχαν αλλαγές, επιτυχίες, ανοίγματα, αλλά κυρίως είχαν ελπίδα. Ο Πρόεδρος κατάφερε και περισσότερα (πολύ περισσότερα) χρήματα να εξασφαλίσει και την Ελλάδα αλώνισε, για να ξυπνήσει το ενδιαφέρον των τοπικών αρχόντων. Πρέπει να πούμε σαν άνθρωποι του Τέννις ένα μεγάλο ευχαριστώ για τις προσπάθειες του Σπύρου Ζαννιά, για την αύξηση της Κρατικής Επιχορήγησης της ΕΦΟΑ, αλλά πρέπει επίσης να συζητήσουμε και να προβληματιστούμε σοβαρά με την Αναλογία των εξόδων. Οι ποσοστώσεις δεν είναι υπέρ της μάζας των Αθλητών.
Εγώ θα πω φωναχτά αυτό που άλλοι το ψιθυρίζουν (γονείς, προπονητές, διοικητικοί Συλλόγων, Αθλητές) και έτσι οι ψιθυρίζοντες είναι εκείνοι που διαμορφώνουν το κλίμα.
Πως λειτουργούν οι σύμβουλοι της ΕΦΟΑ στο θέμα αυτό; Σίγουρα πάντως δε φαίνεται να βοηθά η σχεδόν ανύπαρκτη παρουσία τους στις Διοργανώσεις. Η μεγάλη όποια προσπάθεια του προέδρου κ. Ζαννιά δίνει τη χαριστική βολή στο θέμα αυτό για τους εν Συμβουλίω συναδέλφους του.
Και βέβαια έτσι δεν βοηθιέται η Προβολή του Αθλήματος και πρέπει να δούμε για μια ακόμη φορά, γιατί δεν καταφέραμε τίποτε στο θέμα ΠΡΟΒΟΛΗ, αφού το Sponsoring ο Πρόεδρος το ερμήνευσε. Ο πληθυντικός είναι ενσυνείδητος, αφού δεν υπάρχουν "αυτοί" και "εμείς". Είμαστε το Ελληνικό Τέννις και σε εθελοντική βάση ο καθένας μας πρέπει να τσουλήσει το δικό του λιθαράκι.
Πως λειτουργεί η τεχνική διεύθυνση της ΕΦΟΑ; Τι ποσοστό έχει στον Προϋπολογισμό; Αλλά κυρίως τι ποσοστά έχουν δημιουργηθεί με τις προτάσεις της μεταξύ των μισθών των εργαζομένων σε αυτήν και για αυτήν και των καθαρά αγωνιστικών εξόδων των Αθλητών για συμμετοχή σε αγώνες;
Πως λειτουργεί όσον αφορά την αίσθηση εμπιστοσύνης των Αθλητών και των παραγόντων ως προς τις αποφάσεις της; Αλίμονο, αν οι Αθλητές μας νιώθουν ανασφαλείς από αυτές!
Μήπως θα έπρεπε να ξαναδούμε χωρίς προσωπικές παρεμβάσεις πως λειτουργεί το σύστημα των ενωσιακών προπονητών; Το τίμημα είναι μεγάλο για παιδιά, που δεν έχουν να προσφέρουν η δεν επιλέγουν να προσφέρουν πέρα από τις μικροεπιτυχίες εσωτερικής κατανάλωσης. Οι ελάχιστες εξαιρέσεις είναι σίγουρα αυτές, που επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Πολύ χρήμα για λίγο αποτέλεσμα.
Τι έχει γίνει με τις ενώσεις; Σε μεγάλο βαθμό ένα βρικολάκιασμα πολλαπλασιασμού των διοικητικών εξόδων ( Ας με συγχωρήσουν οι λίγοι συνάδελφοι, που στελεχώνοντας κάποιες τουλάχιστον προσπαθούν.).
Τι έχει γίνει με τους αγώνες Τζούνιορ; Μετά το αρχικό ανέβασμα του αριθμού συμμετοχών στα πάσης ηλικίας ταμπλό αγώνων τώρα διαπιστώνουμε την συνεχή μείωση (Διαβάστε κάτω από τα νούμερα, μη ξεγελιέστε από τις διπλές συμμετοχές των ίδιων παιδιών σε διαφορετικές ηλικίες.).
Και πρέπει να συμφωνήσουμε ότι δεν έχει γίνει τίποτε για τον Βασικό Χορηγό, τον Έλληνα Γονιό, που με την συνδρομή του στηρίζει τους Συλλόγους, αλλά και με το αίμα του {οικονομική αφαίμαξη} την αγωνιστική συμμετοχή του παιδιού του στο σύστημα. Και καλά κάνει. Επενδύει πάνω στην Ανέλιξη του Χαρακτήρα του Παιδιού του και είναι χρήματα, που δεν πρέπει να τα λυπάται. Τι γίνεται όμως με αξιόλογα παιδιά, που ο γονιός αδυνατεί; Πως επεμβαίνει το σύστημα να τα στηρίξει;
Η προπόνηση των μικρών παιδιών είναι και πρέπει να είναι υπόθεση των Συλλόγων τους και η Ομοσπονδία πρέπει να δίνει τη στήριξή της σε αυτούς, αλλά και με 2-3 καμπ Επιλέκτων και δουλειά για τις συμμετοχές στα Εθνικά συγκροτήματα. Πρέπει να δίνει συμμετοχές σε Διεθνείς Αγώνες με βάση την Αποτελεσματικότητα και όχι με προτάσεις του μικρομάγαζου του υπευθύνου.
Τι γίνεται με τους αγώνες, που αφορούν τους Συλλόγους; Χάθηκε στο βάθος του τούνελ το Διασυλλογικό. Χάθηκαν στην Πράξη και υπάρχουν μόνο στην ονομασία Κύπελλο, Εαρινό κλπ.
Να μιλήσουμε βέβαια και για τις 8.000 δρχ. αποζημίωση διαμονής-διατροφής των Αθλητών στα Πανελλήνια. Έχουν περάσει 7 χρόνια από την αναπροσαρμογή των 5.000 δρχ. στις 8.000 δρχ. από τη Νέα τότε Διοίκηση Ζαννιά. Τι γίνεται τώρα;
Πως λειτουργεί το σύστημα της ανάληψης των αγώνων από τους Συλλόγους μέσω της ΕΦΟΑ; Τι γίνεται με την οικονομική συμμετοχή των συνδιοργανωτών Συλλόγων; Ενώ εγγράφως προϋποτίθεται από όλους, στην πράξη ελάχιστοι πραγματικά πληρώνουν με συνέπεια να νιώθουν και ριγμένοι έναντι άλλων.
Και για να μην γκρινιάζω μόνο:
Ευχαριστώ τον Ο.Α.Κέρκυρας, γιατί 20 χρόνια, που τους παρακολουθώ, ξέρουν να κάνουν τους αγώνες, που διοργανώνουν ΓΕΓΟΝΟΣ για την Πόλη τους, αλλά κυρίως για τους Συμμετέχοντες.
Το ίδιο ισχύει και για τον Σπύρο Μουζακίτη του Ο.Α.Σύρου με πολύ λιγότερα χρόνια βέβαια.
Η Παράδοση έχει σπουδαίο ρόλο Διεθνώς στους Αγώνες Τέννις και είναι κάτι, που πρέπει να το αντιμετωπίσουμε χωρίς μεμψιμοιρίες.
Ευχαριστώ διαχρονικά τις Διοικήσεις του Α.Ο.Α.Φιλοθέης, γιατί 20 χρόνια εγώ, η οικογένειά μου, αλλά και τα παιδιά των Συλλόγων, που τόσα χρόνια υπηρέτησα, είχαμε πάντα μια Ζεστή Φιλοξενία στους χώρους της χωρίς το στίγμα της ελιτίστικης νοοτροπίας έναντι του επαρχιώτη.
Ευχαριστώ την Αθλήτρια του Αναγυρούς Βάρης Αγνή Πατσουράκου, που αγκάλιασε τη δική μου Αθλήτρια Νικόλ Κυπριτίδου από την πρώτη στιγμή (Τότε που η αμφισβήτηση της Ελληνικότητάς της υπήρξε ακόμη και από μέλη του Δ.Σ. της ΕΦΟΑ!) και έκανε την αγκαλιά της τεράστια επεκτείνοντάς την τόσο στην Οικογένειά της όσο και στους Ανθρώπους του Συλλόγου της.
Ευχαριστώ τον Πρόεδρο της ΕΦΟΑ, γιατί με την στήριξη αρμοδίως της υποψηφιότητας της Αθλήτριάς μας Νικόλ Κυπριτίδου στο Πρόγραμμα της ITF της έδωσε την ευκαιρία με ελάχιστο έξοδο να καταφέρει να ανέβει στην 10άδα της Ευρωπαϊκής Βαθμολογίας και να αποκτήσει τις εμπειρίες, που της επέτρεψαν στη συνέχεια να παίξει στα Προημιτελικά του Ατομικού Πανευρωπαϊκού Πρωταθλήματος.
Θα ήθελα εδώ μπροστά σας και με τη έγκρισή σας να δεσμευτεί ο Πρόεδρος και το Δ.Σ. της ΕΦΟΑ ότι θα βοηθήσουν στην ανέλιξη αυτού του παιδιού, όχι κάνοντας χάρη σε μένα, αλλά στην μέχρι τώρα προσπάθειά μου για το Ελληνικό Τέννις και μέσω αυτού του προσφυγόπουλου.
Είναι Αλήθεια ότι Αγαπώ τα Όνειρά μου: Με Δουλειά και Κόπο Προσπαθώ για την Πραγμάτωσή τους και παρακαλώ βοηθήστε να μη σβήσουνε μαζί μου.
Ευχαριστώ.»
Θα απαριθμήσω μερικά με τη ματιά της σημερινής Γνώσης.
Οι άνθρωποι, που συμμετέχουν στις Γ.Σ. σήμερα είναι στην πλειοψηφία τους άλαλοι. Τα θέματά τους τα λύνουν κατά το δυνατόν με την προσωπική επαφή τους με τον «πρόεδρο». Έτσι μένει στην «ισχνή» αντιπολίτευση ο άχαρος ρόλος των καταγγελιών για συγκεκριμένη εκμετάλλευση της θέσης του «προέδρου» προς ίδιον όφελος.
Είναι αλήθεια ότι ο «πρόεδρος» κατάφερε να φέρει μεγαλύτερη κρατική επιχορήγηση στην Ε.Φ.Ο.Α., αλλά είναι εξίσου αλήθεια ότι μετά την πρώτη διοίκησή του με τα αγωνιστικά ανοίγματα (Απεδείχθη εκ των υστέρων ότι υπήρχε προσωπικός λόγος γι αυτή την επιλογή…) η αναλογία λειτουργικών εξόδων και Αθλητικών-Αγωνιστικών γίνεται καθημερινά ανισοβαρής. Έτσι σήμερα ξεπεράσαμε το 60% σε διοικητικές και λειτουργικές δαπάνες, που βέβαια δεν είναι ο Σκοπός οποιαδήποτε ομοσπονδίας…
Ελαχιστοποιήθηκαν οι βοήθειες προς το Αθλητικό Δυναμικό και πραγματοποιούνται, όταν και μόνον ο αιτών είναι «μαλιστάς». Κρίμα… Γιατί ο Αθλητισμός πάνω απ’ όλα πρέπει να τονώνει την Προσωπικότητα του Αθλητή. Κι έχουν μηδενιστεί οι παροχές σε οδοιπορικά και διαμονή-διατροφή (;) ακόμη και για τους συμμετέχοντες στα Διεθνή της Ελλάδος κι όχι μόνον για την πλειονότητα των συμμετεχόντων στα Πανελλήνια.
Το Διασυλλογικό έχει γίνει ένα φάντασμα. Υπάρχει κατ’ όνομα, αλλά αλλού είναι η χάρη… Αφού για 6 χρόνια δεν υπήρξε παρά μόνο στο πρόγραμμα, στη συνέχεια απεφασίσθη η ΙΣΟΠΕΔΩΣΗ Προσπαθειών και Ιστορίας, για να δοθεί η ευκαιρία σε κάποιους ημετέρους να «αναδειχθούν» διά Μαγείας και ΠΑΡΑΝΟΜΙΑΣ… Ήλθε η αντίδραση της Ε.Φ.Τ.Α. ΑΙΟΛΙΚΗ το 2005 στο Α.Σ.Ε.Α.Δ., που κέρδισε την προσφυγή της, αλλά ο «πρόεδρος» με τα τσιράκια του μεθόδευσαν την πλαστογράφηση των πρακτικών της Γ.Σ. στην Καστοριά και πραγμάτωσαν την ισοπέδωση. Σημειωτέον ότι το Δικαίωμα της Προσφυγής για την πλαστογραφία δεν έχει ακόμη λήξει…, αλλά «Δει δη χρημάτων…» προσωπικών κι όχι δημοσίων, που έχουν την δυνατότητα να χρησιμοποιούν οι παρανομούντες. Το διασυλλογικό, αν και γίνεται όποτε θυμούνται, δεν είναι πια διασυλλογικό, αλλά διαδικαστική εγωιστική περαίωση.
Η επίκληση, που έγινε στο λόγο μου για την στήριξη της Κυπριτίδου είναι μία χαίνουσα πληγή για τους αθλητές του Ελληνικού Τέννις. Η Κυπριτίδου έφτασε Νο 10 Ευρώπης κάτω των 16. Έγινε 2 φορές (2002 και 2004) Πρωταθλήτρια Γυναικών Ελλάδος. Με τις νίκες της στο Εστορίλ της Πορτογαλίας το 2003 συμμετέχοντας στην Εθνική Ομάδα Γυναικών για το FED CUP είχε την κύρια προσφορά στην άνοδο των Γυναικών στην Α΄ Κατηγορία. Αλλά (ο νοών νοείτω)… ακόμη η Ε.Φ.Ο.Α. χρωστά πάνω από 9.000 Ε στο Σύλλογο, που την ανέδειξε με παντοειδείς θυσίες, για την στήριξη της αθλητικής δραστηριότητος αυτού του παιδιού. Και δεν είναι της στιγμής να μιλήσω για την προσπάθεια εκμαυλισμού και αποστασιοποίησης, που έγινε κατ’ εντολήν για την αποξένωσή του από τον Σύλλογο. Ο «πρόεδρος» όμως τάζει, δεν δίνει. Και η αθλήτρια χάθηκε από το Τέννις τόσο νωρίς χωρίς την στήριξη του Συλλόγου της πια (αχαριστίας ένεκεν).
Για τους μισθούς της τεχνικής διεύθυνσης και των ενωσιακών προπονητών κάποιας περιόδου δεν σχολιάζουμε παρά μόνο θυμίζουμε ότι πληρώθηκαν αδρά με Δικαστικές Αποφάσεις.
Οι περιοδείες (με Δημόσιο Χρήμα) ανά την Ελλάδα του «προέδρου» εξαργυρώθηκαν με αναλήψεις κατασκευαστικών έργων από την εταιρεία του και τους συνεργάτες του ακόμη και σε ΟΛΥΜΠΙΑΚΑ ΕΡΓΑ (Χόκεϋ-Τοξοβολία).
Και ρωτάμε ακόμη: Γιατί δεν εφαρμόζουν τον ΑΘΛΗΤΙΚΟ Νόμο για το ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟ; Οι σημερινοί που μιλούν για Κάθαρση και Διαφάνεια! Για τους προηγούμενους θα αποφασίσουν τα ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ. Πλησιάζει η 16η Νοεμβρίου και το ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ της ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ…
Ακόμη περιμένουμε να μας δείξει κάποιος αρμόδιος ΠΟΥ είναι το Ο.Κ.Α.Β.Ε. (ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΝΤΙΣΦΑΙΡΙΣΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ) του 1.050.000 Ε της επιχορήγησης του 2004… Κι αυτό αργά αλλά σταθερά θα το μάθουμε από τα ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ και την ΑΠΙΣΤΙΑ, που ερευνά η 32η Ανακρίτρια. Τέλος κάποια στιγμή θα χαλαρώσει ο Φόρτος Εργασίας, που επικαλέστηκε ο Γ.Ε.Δ.Δ. (Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης), και θα γίνει ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ. Εμείς περιμένουμε υπομονετικά. Κάντε κι εσείς το ίδιο, αν απλώς θέλετε να μάθετε, η πιέστε αρμοδίως για επιτάχυνση. Παραγραφή πάντως δεν υπάρχει χωρίς Βουλευτική ασυλία και εκλογές δεν φαίνονται στον ορίζοντα για νέα προσπάθεια…
Οι «διοικούντες» οφείλουν να προσεύχονται στον Έλληνα Γονιό, γιατί χωρίς αυτόν και την φερέλπιδα προσπάθειά του, θα ήταν ανύπαρκτοι.
Λίτσα Σαρατζίδου
27 Σεπτεμβρίου 2010
Οι ΘΕΣΕΙΣ της κ. Σαρατζίδου στην Γ.Σ. του Ηρακλείου δημοσιεύτηκαν στις 16/3/2002 στην 1η ΔΙΑ.ΘΕΣΗ της ΑΙΟΛΙΚΗΣ http://clubs.pathfinder.gr/EFTA7 (28/5/2001), όπου μπορείτε να διαβάσετε αυτές και άλλα ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ (2001-2010) ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΘΕΜΑΤΑ
Γιά.Σα.ς
Ανέσυρα από το αρχείο μου αυτή την τοποθέτηση στην Γ.Σ. της Ε.Φ.Ο.Α. στο Ηράκλειο της Κρήτης στις 10 Μαρτίου του 2002, γιατί πρέπει να αναδειχθούν Θέσεις και Γεγονότα ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ…
«Ηράκλειο 10.3.2002
Έχουν περάσει 20 χρόνια από τον Αύγουστο του 1982 στο Περιφερειακό Συνέδριο στα Γιάννενα, που ήταν η "πρώτη" μου σε Γ.Σ. της ΕΦΟΑ.
Είκοσι χρόνια, που αναλώθηκαν σε Γενικές Συνελεύσεις της ΕΦΟΑ με Δημιουργική Αντιπολίτευση μέσω Προτάσεων.
Είχα αποφασίσει φέτος να μην είμαι εδώ, γιατί είκοσι χρόνια είναι πολλά για τα όποια βήματα έχουν γίνει στο Ελληνικό Τέννις.
Άλλαξα γνώμη και είμαι εδώ, γιατί θα υπήρχαν κάποιοι, που θα έδιναν λανθασμένη ερμηνεία στην απουσία μου.
Και έτσι για μια ακόμη φορά σας άκουσα: Μερικοί γκρινιάζουν με βάση το προσωπικό-συλλογικό τους πρόβλημα. Μερικοί επαινούν με βάση την εκπλήρωση από τους διοικούντες του δικού τους ζητούμενου. Οι διοικούντες καμαρώνουν για τις επιτυχίες(!!) και τα επιτεύγματα και ζητούν απαλλαγή επί των πεπραγμένων και θα την έχουν.
Τίποτε νέο. Όλα όμοια εκτός από τις παρουσιάσεις. Ίσως για αυτό δεν παίρνουμε τα τελευταία χρόνια τα πρακτικά των Γ.Σ. (μια σοβαρή παράλειψη για μένα και το αρχείο, που διατηρώ).
Αυτός όμως είναι ο ρόλος μιας Γενικής Συνέλευσης; Τόσο επιφανειακός; Έτσι εκφράζεται το Κυρίαρχο Σώμα και εξαντλεί την κυριαρχία του μέχρι την επόμενη χρονιά; Αν είναι έτσι μόνο, λυπάμαι. Αλλά, πιστεύω ότι δεν είναι η δεν πρέπει να είναι έτσι!
ΕΔΩ είμαστε το Ελληνικό Τέννις και πρέπει να μιλήσουμε για Αρχές και Φιλοσοφία. Αρχές και Αποφάσεις, που να είναι υλοποιήσιμες, αφού πρώτα κάνουμε την κριτική, αλλά κυρίως ο καθένας την Αυτοκριτική του.
Είναι αλήθεια ότι τα χρόνια της Διοίκησης Ζαννιά είχαν αλλαγές, επιτυχίες, ανοίγματα, αλλά κυρίως είχαν ελπίδα. Ο Πρόεδρος κατάφερε και περισσότερα (πολύ περισσότερα) χρήματα να εξασφαλίσει και την Ελλάδα αλώνισε, για να ξυπνήσει το ενδιαφέρον των τοπικών αρχόντων. Πρέπει να πούμε σαν άνθρωποι του Τέννις ένα μεγάλο ευχαριστώ για τις προσπάθειες του Σπύρου Ζαννιά, για την αύξηση της Κρατικής Επιχορήγησης της ΕΦΟΑ, αλλά πρέπει επίσης να συζητήσουμε και να προβληματιστούμε σοβαρά με την Αναλογία των εξόδων. Οι ποσοστώσεις δεν είναι υπέρ της μάζας των Αθλητών.
Εγώ θα πω φωναχτά αυτό που άλλοι το ψιθυρίζουν (γονείς, προπονητές, διοικητικοί Συλλόγων, Αθλητές) και έτσι οι ψιθυρίζοντες είναι εκείνοι που διαμορφώνουν το κλίμα.
Πως λειτουργούν οι σύμβουλοι της ΕΦΟΑ στο θέμα αυτό; Σίγουρα πάντως δε φαίνεται να βοηθά η σχεδόν ανύπαρκτη παρουσία τους στις Διοργανώσεις. Η μεγάλη όποια προσπάθεια του προέδρου κ. Ζαννιά δίνει τη χαριστική βολή στο θέμα αυτό για τους εν Συμβουλίω συναδέλφους του.
Και βέβαια έτσι δεν βοηθιέται η Προβολή του Αθλήματος και πρέπει να δούμε για μια ακόμη φορά, γιατί δεν καταφέραμε τίποτε στο θέμα ΠΡΟΒΟΛΗ, αφού το Sponsoring ο Πρόεδρος το ερμήνευσε. Ο πληθυντικός είναι ενσυνείδητος, αφού δεν υπάρχουν "αυτοί" και "εμείς". Είμαστε το Ελληνικό Τέννις και σε εθελοντική βάση ο καθένας μας πρέπει να τσουλήσει το δικό του λιθαράκι.
Πως λειτουργεί η τεχνική διεύθυνση της ΕΦΟΑ; Τι ποσοστό έχει στον Προϋπολογισμό; Αλλά κυρίως τι ποσοστά έχουν δημιουργηθεί με τις προτάσεις της μεταξύ των μισθών των εργαζομένων σε αυτήν και για αυτήν και των καθαρά αγωνιστικών εξόδων των Αθλητών για συμμετοχή σε αγώνες;
Πως λειτουργεί όσον αφορά την αίσθηση εμπιστοσύνης των Αθλητών και των παραγόντων ως προς τις αποφάσεις της; Αλίμονο, αν οι Αθλητές μας νιώθουν ανασφαλείς από αυτές!
Μήπως θα έπρεπε να ξαναδούμε χωρίς προσωπικές παρεμβάσεις πως λειτουργεί το σύστημα των ενωσιακών προπονητών; Το τίμημα είναι μεγάλο για παιδιά, που δεν έχουν να προσφέρουν η δεν επιλέγουν να προσφέρουν πέρα από τις μικροεπιτυχίες εσωτερικής κατανάλωσης. Οι ελάχιστες εξαιρέσεις είναι σίγουρα αυτές, που επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Πολύ χρήμα για λίγο αποτέλεσμα.
Τι έχει γίνει με τις ενώσεις; Σε μεγάλο βαθμό ένα βρικολάκιασμα πολλαπλασιασμού των διοικητικών εξόδων ( Ας με συγχωρήσουν οι λίγοι συνάδελφοι, που στελεχώνοντας κάποιες τουλάχιστον προσπαθούν.).
Τι έχει γίνει με τους αγώνες Τζούνιορ; Μετά το αρχικό ανέβασμα του αριθμού συμμετοχών στα πάσης ηλικίας ταμπλό αγώνων τώρα διαπιστώνουμε την συνεχή μείωση (Διαβάστε κάτω από τα νούμερα, μη ξεγελιέστε από τις διπλές συμμετοχές των ίδιων παιδιών σε διαφορετικές ηλικίες.).
Και πρέπει να συμφωνήσουμε ότι δεν έχει γίνει τίποτε για τον Βασικό Χορηγό, τον Έλληνα Γονιό, που με την συνδρομή του στηρίζει τους Συλλόγους, αλλά και με το αίμα του {οικονομική αφαίμαξη} την αγωνιστική συμμετοχή του παιδιού του στο σύστημα. Και καλά κάνει. Επενδύει πάνω στην Ανέλιξη του Χαρακτήρα του Παιδιού του και είναι χρήματα, που δεν πρέπει να τα λυπάται. Τι γίνεται όμως με αξιόλογα παιδιά, που ο γονιός αδυνατεί; Πως επεμβαίνει το σύστημα να τα στηρίξει;
Η προπόνηση των μικρών παιδιών είναι και πρέπει να είναι υπόθεση των Συλλόγων τους και η Ομοσπονδία πρέπει να δίνει τη στήριξή της σε αυτούς, αλλά και με 2-3 καμπ Επιλέκτων και δουλειά για τις συμμετοχές στα Εθνικά συγκροτήματα. Πρέπει να δίνει συμμετοχές σε Διεθνείς Αγώνες με βάση την Αποτελεσματικότητα και όχι με προτάσεις του μικρομάγαζου του υπευθύνου.
Τι γίνεται με τους αγώνες, που αφορούν τους Συλλόγους; Χάθηκε στο βάθος του τούνελ το Διασυλλογικό. Χάθηκαν στην Πράξη και υπάρχουν μόνο στην ονομασία Κύπελλο, Εαρινό κλπ.
Να μιλήσουμε βέβαια και για τις 8.000 δρχ. αποζημίωση διαμονής-διατροφής των Αθλητών στα Πανελλήνια. Έχουν περάσει 7 χρόνια από την αναπροσαρμογή των 5.000 δρχ. στις 8.000 δρχ. από τη Νέα τότε Διοίκηση Ζαννιά. Τι γίνεται τώρα;
Πως λειτουργεί το σύστημα της ανάληψης των αγώνων από τους Συλλόγους μέσω της ΕΦΟΑ; Τι γίνεται με την οικονομική συμμετοχή των συνδιοργανωτών Συλλόγων; Ενώ εγγράφως προϋποτίθεται από όλους, στην πράξη ελάχιστοι πραγματικά πληρώνουν με συνέπεια να νιώθουν και ριγμένοι έναντι άλλων.
Και για να μην γκρινιάζω μόνο:
Ευχαριστώ τον Ο.Α.Κέρκυρας, γιατί 20 χρόνια, που τους παρακολουθώ, ξέρουν να κάνουν τους αγώνες, που διοργανώνουν ΓΕΓΟΝΟΣ για την Πόλη τους, αλλά κυρίως για τους Συμμετέχοντες.
Το ίδιο ισχύει και για τον Σπύρο Μουζακίτη του Ο.Α.Σύρου με πολύ λιγότερα χρόνια βέβαια.
Η Παράδοση έχει σπουδαίο ρόλο Διεθνώς στους Αγώνες Τέννις και είναι κάτι, που πρέπει να το αντιμετωπίσουμε χωρίς μεμψιμοιρίες.
Ευχαριστώ διαχρονικά τις Διοικήσεις του Α.Ο.Α.Φιλοθέης, γιατί 20 χρόνια εγώ, η οικογένειά μου, αλλά και τα παιδιά των Συλλόγων, που τόσα χρόνια υπηρέτησα, είχαμε πάντα μια Ζεστή Φιλοξενία στους χώρους της χωρίς το στίγμα της ελιτίστικης νοοτροπίας έναντι του επαρχιώτη.
Ευχαριστώ την Αθλήτρια του Αναγυρούς Βάρης Αγνή Πατσουράκου, που αγκάλιασε τη δική μου Αθλήτρια Νικόλ Κυπριτίδου από την πρώτη στιγμή (Τότε που η αμφισβήτηση της Ελληνικότητάς της υπήρξε ακόμη και από μέλη του Δ.Σ. της ΕΦΟΑ!) και έκανε την αγκαλιά της τεράστια επεκτείνοντάς την τόσο στην Οικογένειά της όσο και στους Ανθρώπους του Συλλόγου της.
Ευχαριστώ τον Πρόεδρο της ΕΦΟΑ, γιατί με την στήριξη αρμοδίως της υποψηφιότητας της Αθλήτριάς μας Νικόλ Κυπριτίδου στο Πρόγραμμα της ITF της έδωσε την ευκαιρία με ελάχιστο έξοδο να καταφέρει να ανέβει στην 10άδα της Ευρωπαϊκής Βαθμολογίας και να αποκτήσει τις εμπειρίες, που της επέτρεψαν στη συνέχεια να παίξει στα Προημιτελικά του Ατομικού Πανευρωπαϊκού Πρωταθλήματος.
Θα ήθελα εδώ μπροστά σας και με τη έγκρισή σας να δεσμευτεί ο Πρόεδρος και το Δ.Σ. της ΕΦΟΑ ότι θα βοηθήσουν στην ανέλιξη αυτού του παιδιού, όχι κάνοντας χάρη σε μένα, αλλά στην μέχρι τώρα προσπάθειά μου για το Ελληνικό Τέννις και μέσω αυτού του προσφυγόπουλου.
Είναι Αλήθεια ότι Αγαπώ τα Όνειρά μου: Με Δουλειά και Κόπο Προσπαθώ για την Πραγμάτωσή τους και παρακαλώ βοηθήστε να μη σβήσουνε μαζί μου.
Ευχαριστώ.»
Θα απαριθμήσω μερικά με τη ματιά της σημερινής Γνώσης.
Οι άνθρωποι, που συμμετέχουν στις Γ.Σ. σήμερα είναι στην πλειοψηφία τους άλαλοι. Τα θέματά τους τα λύνουν κατά το δυνατόν με την προσωπική επαφή τους με τον «πρόεδρο». Έτσι μένει στην «ισχνή» αντιπολίτευση ο άχαρος ρόλος των καταγγελιών για συγκεκριμένη εκμετάλλευση της θέσης του «προέδρου» προς ίδιον όφελος.
Είναι αλήθεια ότι ο «πρόεδρος» κατάφερε να φέρει μεγαλύτερη κρατική επιχορήγηση στην Ε.Φ.Ο.Α., αλλά είναι εξίσου αλήθεια ότι μετά την πρώτη διοίκησή του με τα αγωνιστικά ανοίγματα (Απεδείχθη εκ των υστέρων ότι υπήρχε προσωπικός λόγος γι αυτή την επιλογή…) η αναλογία λειτουργικών εξόδων και Αθλητικών-Αγωνιστικών γίνεται καθημερινά ανισοβαρής. Έτσι σήμερα ξεπεράσαμε το 60% σε διοικητικές και λειτουργικές δαπάνες, που βέβαια δεν είναι ο Σκοπός οποιαδήποτε ομοσπονδίας…
Ελαχιστοποιήθηκαν οι βοήθειες προς το Αθλητικό Δυναμικό και πραγματοποιούνται, όταν και μόνον ο αιτών είναι «μαλιστάς». Κρίμα… Γιατί ο Αθλητισμός πάνω απ’ όλα πρέπει να τονώνει την Προσωπικότητα του Αθλητή. Κι έχουν μηδενιστεί οι παροχές σε οδοιπορικά και διαμονή-διατροφή (;) ακόμη και για τους συμμετέχοντες στα Διεθνή της Ελλάδος κι όχι μόνον για την πλειονότητα των συμμετεχόντων στα Πανελλήνια.
Το Διασυλλογικό έχει γίνει ένα φάντασμα. Υπάρχει κατ’ όνομα, αλλά αλλού είναι η χάρη… Αφού για 6 χρόνια δεν υπήρξε παρά μόνο στο πρόγραμμα, στη συνέχεια απεφασίσθη η ΙΣΟΠΕΔΩΣΗ Προσπαθειών και Ιστορίας, για να δοθεί η ευκαιρία σε κάποιους ημετέρους να «αναδειχθούν» διά Μαγείας και ΠΑΡΑΝΟΜΙΑΣ… Ήλθε η αντίδραση της Ε.Φ.Τ.Α. ΑΙΟΛΙΚΗ το 2005 στο Α.Σ.Ε.Α.Δ., που κέρδισε την προσφυγή της, αλλά ο «πρόεδρος» με τα τσιράκια του μεθόδευσαν την πλαστογράφηση των πρακτικών της Γ.Σ. στην Καστοριά και πραγμάτωσαν την ισοπέδωση. Σημειωτέον ότι το Δικαίωμα της Προσφυγής για την πλαστογραφία δεν έχει ακόμη λήξει…, αλλά «Δει δη χρημάτων…» προσωπικών κι όχι δημοσίων, που έχουν την δυνατότητα να χρησιμοποιούν οι παρανομούντες. Το διασυλλογικό, αν και γίνεται όποτε θυμούνται, δεν είναι πια διασυλλογικό, αλλά διαδικαστική εγωιστική περαίωση.
Η επίκληση, που έγινε στο λόγο μου για την στήριξη της Κυπριτίδου είναι μία χαίνουσα πληγή για τους αθλητές του Ελληνικού Τέννις. Η Κυπριτίδου έφτασε Νο 10 Ευρώπης κάτω των 16. Έγινε 2 φορές (2002 και 2004) Πρωταθλήτρια Γυναικών Ελλάδος. Με τις νίκες της στο Εστορίλ της Πορτογαλίας το 2003 συμμετέχοντας στην Εθνική Ομάδα Γυναικών για το FED CUP είχε την κύρια προσφορά στην άνοδο των Γυναικών στην Α΄ Κατηγορία. Αλλά (ο νοών νοείτω)… ακόμη η Ε.Φ.Ο.Α. χρωστά πάνω από 9.000 Ε στο Σύλλογο, που την ανέδειξε με παντοειδείς θυσίες, για την στήριξη της αθλητικής δραστηριότητος αυτού του παιδιού. Και δεν είναι της στιγμής να μιλήσω για την προσπάθεια εκμαυλισμού και αποστασιοποίησης, που έγινε κατ’ εντολήν για την αποξένωσή του από τον Σύλλογο. Ο «πρόεδρος» όμως τάζει, δεν δίνει. Και η αθλήτρια χάθηκε από το Τέννις τόσο νωρίς χωρίς την στήριξη του Συλλόγου της πια (αχαριστίας ένεκεν).
Για τους μισθούς της τεχνικής διεύθυνσης και των ενωσιακών προπονητών κάποιας περιόδου δεν σχολιάζουμε παρά μόνο θυμίζουμε ότι πληρώθηκαν αδρά με Δικαστικές Αποφάσεις.
Οι περιοδείες (με Δημόσιο Χρήμα) ανά την Ελλάδα του «προέδρου» εξαργυρώθηκαν με αναλήψεις κατασκευαστικών έργων από την εταιρεία του και τους συνεργάτες του ακόμη και σε ΟΛΥΜΠΙΑΚΑ ΕΡΓΑ (Χόκεϋ-Τοξοβολία).
Και ρωτάμε ακόμη: Γιατί δεν εφαρμόζουν τον ΑΘΛΗΤΙΚΟ Νόμο για το ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟ; Οι σημερινοί που μιλούν για Κάθαρση και Διαφάνεια! Για τους προηγούμενους θα αποφασίσουν τα ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ. Πλησιάζει η 16η Νοεμβρίου και το ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ της ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ…
Ακόμη περιμένουμε να μας δείξει κάποιος αρμόδιος ΠΟΥ είναι το Ο.Κ.Α.Β.Ε. (ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΝΤΙΣΦΑΙΡΙΣΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ) του 1.050.000 Ε της επιχορήγησης του 2004… Κι αυτό αργά αλλά σταθερά θα το μάθουμε από τα ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ και την ΑΠΙΣΤΙΑ, που ερευνά η 32η Ανακρίτρια. Τέλος κάποια στιγμή θα χαλαρώσει ο Φόρτος Εργασίας, που επικαλέστηκε ο Γ.Ε.Δ.Δ. (Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης), και θα γίνει ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ. Εμείς περιμένουμε υπομονετικά. Κάντε κι εσείς το ίδιο, αν απλώς θέλετε να μάθετε, η πιέστε αρμοδίως για επιτάχυνση. Παραγραφή πάντως δεν υπάρχει χωρίς Βουλευτική ασυλία και εκλογές δεν φαίνονται στον ορίζοντα για νέα προσπάθεια…
Οι «διοικούντες» οφείλουν να προσεύχονται στον Έλληνα Γονιό, γιατί χωρίς αυτόν και την φερέλπιδα προσπάθειά του, θα ήταν ανύπαρκτοι.
Λίτσα Σαρατζίδου
27 Σεπτεμβρίου 2010
Οι ΘΕΣΕΙΣ της κ. Σαρατζίδου στην Γ.Σ. του Ηρακλείου δημοσιεύτηκαν στις 16/3/2002 στην 1η ΔΙΑ.ΘΕΣΗ της ΑΙΟΛΙΚΗΣ http://clubs.pathfinder.gr/EFTA7 (28/5/2001), όπου μπορείτε να διαβάσετε αυτές και άλλα ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ (2001-2010) ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΘΕΜΑΤΑ
Γιά.Σα.ς
Σάββατο 3 Ιουλίου 2010
Η Λίτσα σχολιάζει…
Καλή η προσπάθεια που έγινε από τον ΟΜΙΛΟ ΑΝΤΙΣΦΑΙΡΙΣΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ και τον Πρόεδρό του κ. Γιάννη Σερκεδάκη στο Τιτάνια το Σάββατο 12/6.
Θετικά τα σχόλια που μας έκαναν ,τόσο οι εκπρόσωποι του συλλόγου μας όσο και άλλοι φίλοι, που μιλήσαμε μαζί τους αφού δεν είχαμε την δυνατότητα να παρευρεθούμε προσωπικά.
Το σήμερα του τέννις είναι ζοφερό και δεν είναι υπόθεση ενός ομίλου είναι υπόθεση όλων.
Απ’ την πλευρά της πολιτείας πρώτα χρειάζονται ενέργειες ελέγχου των πεπραγμένων της Διοίκησης της Ε.Φ.Ο.Α. Ας μην οχυρώνεται πίσω απ’ το αυτοδιοίκητο του Ελληνικού Αθλητισμού. Είναι άλλο η αυτοδιοίκηση και άλλο ο προβλεπόμενος άλλωστε οικονομικός έλεγχος ,κυρίως αφού τα χρήματα προέρχονται απ’ την κεντρική εξουσία και μόνο, και προβλέπεται από τον αθλητικό νόμο .
Το Τέννις σήμερα έχει ύπαρξη στη χώρα μας χάρη στον Έλληνα γονιό που με το χέρι στην τσέπη διαρκώς συντηρεί όχι μόνο την αγωνιστική δραστηριότητα της ΕΦΟΑ με τα τζούνιορ τουρνουά αλλά και τους ίδιους τους ομίλους και τους προπονητές που ζούν απ’ το άθλημα.
Υπήρξαν και καλύτερες μέρες…
Όταν πρωτοεξελέγη η Διοίκηση Ζαννιά το 1995 και για 4-5 χρόνια έγιναν πράγματα. ( Δεν πρέπει να τα μηδενίζουμε όλα!)
Έγιναν σειρές διεθνών αγώνων σε όλη την Ελλάδα Futures και Satellites περί τις 25 εβδομάδες το χρόνο.
Έγιναν Πανευρωπαϊκά ομαδικά τζούνιορ και Ανδρών –Γυναικών.
Έγιναν πρωταθλήματα Ανδρών-Γυναικών ( πανελλήνιο – εαρινό- κύπελλο) με κάλυψη οδοιπορικών και μερική ενίσχυση διαμονής- διατροφής και χρηματικά έπαθλα αξιόλογα. Έγιναν ΟΡΕΝ Ανδρών- Γυναικών με αξιόλογα έπαθλα και πολλές φορές φιλοξενία ( π,χ. Σύρος – Κεφαλονιά ). Και έτσι φούντωσε αριθμητικά το πλήθος των τζούνιορ. Κάποτε αγωνιούσαμε στα 18άρια αν θα υπάρχουν 8 κορίτσια για να είναι έγκυρο το ταμπλώ στο πανελλήνιο… Μη τα ξεχνάμε και τα μηδενίζουμε όλα.
Υπήρχαν Διασυλλογικά με προετοιμασία, συνέπεια και κύρος με συναγωνισμό και μεγάλη συμμετοχή αλλά και οικονομική κάλυψη.
Δουλέψαμε πολύ τότε. Και ύστερα ήρθε η αλλαγή της αλλαγής.
Σιγά-σιγά με διάφορες προφάσεις κόπηκαν πολλά. Από τα Διασυλλογικά και τα Ανδρών – Γυναικών εαρινό και κύπελλο μέχρι το οριακό λιγόστεμα των διεθνών και την εξαφάνιση των οδοιπορικών. Επισήμως δεν δόθηκαν εξηγήσεις παρά κάποιες αοριστίες περί της οικονομικής δυσχέρειας…
Ταυτόχρονα αυξήθηκαν τα διοικητικά με φυτευτές προσλήψεις, με γραφεία ενώσεων και ενωσιακούς υπαλλήλους σχεδόν αργόμισθους καλοπληρωμένους που σχεδόν το κύριο έργο τους ήταν η ψηφοθηρία για τον πρόεδρο ακόμη και για το επαγγελματικό του όργανο.
Γλέντια και παράτες σε ακριβές τουριστικές περιοχές για συνελεύσεις καλοκαιρινών διακοπών (παρά την πρόβλεψη του καταστατικού για το τελευταίο τρίμηνο του έτους). Δούναι και λαβείν με κατασκευαστικά έργα και αναθέσεις διοργανώσεων τζούνιορ σε αρεστούς στηρίζοντες.( Είναι το πλήθος των διανυκτερεύσεων που δίνει οικονομική ευρωστία στην τοπική κοινωνία ανέξοδα για τον αναθέτοντα).
Η ευθύνη μέγιστη της διοίκησης.
Μεγαλύτερη για μένα η ευθύνη των διοικούντων τους συλλόγους που εγκλωβίσθηκαν στην αλλοτρίωση, στις μικροαναθέσεις, στις μεγαλοστομίες, στις βολέψεις προσωπικών εκκρεμοτήτων, στις τοπικές ή χωροταξικές αντιζηλίες και ο χορός καλά κρατεί απ’ τον διοικούντα ως σήμερα.
Το Τέννις όμως έγινε πια υπόθεση των πολλών γονιών και των ελάχιστων αξιόλογων προσπαθειών. Εδώ βέβαια σημαντική και η προσπάθεια ιδιωτών ( Λυμπέρης και οι Ροδίτες) αλλά δυό κούκοι δεν φέρνουν την άνοιξη. Τους ευχαριστούμε, αλλά από αλλού ζητάμε τα πολλά και με την δική τους συνεργασία
Η Πολιτεία όλο αυτό το διάστημα πληρώνει αλλά δεν ελέγχει. Ακόμη και για τεράστιο ποσό για ανύπαρκτο έργο, παρά τις καταγγελίες.
Οι ψευτοσυζητήσεις για δήθεν ελέγχους γίνονται συνήθως παραμονές εκλογών της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής και έχουν καθαρά πολιτικό-ψηφοθηρικό στόχο.
Οι σύλλογοι που (προ Διοίκησης Ζαννιά) είχαν κάνει προσπάθειες έστω και μεμονωμένες ( Φιλοθέη, Ο.Α.Θεσ/κης, Κέρκυρα) για Διεθνείς αγώνες με δική τους δουλειά και οι σύλλογοι που χρόνια έκαναν ΟΡΕΝ πρωταθλήματα αυτοχρηματοδοτούμενα με δικές τους προσπάθειες( Σέρρες- Λάρισα-Πάτρα ) αδρανοποιήθηκαν πιθανόν γιατί δεν τους άρεσε η καθιέρωση του συστήματος της ανοιχτής παλάμης που καθιερώθηκε… Βάλτωσε το πράγμα, γιατί όλοι δεν μπορούν να είναι ζήτουλες.
Οι αθλητές δεν κούνησαν το δακτυλάκι τους για την προβολή του αθλήματος και ακούγονταν μόνο για οικονομική γκρίνια, κυρίως αυτοί που έτσι και αλλιώς κάτι έπαιρναν απ’ το σύστημα για την αυτοσυντήρησή του.
Και ο βάλτος μεγάλωνε …οι ελάχιστοι που πάλευαν απογοητεύονταν και….
Σήμερα τα κουνούπια που απομύζησαν το Τέννις είναι τόσα σε αριθμό και νοοτροπία που χρειάζεται μάλλον το απαγορευμένο Ντιντιντί για να ξαναξεκινήσουμε.
Η αλλαγή της νοοτροπίας είναι το κυριότερο σε όλα τα επίπεδα . Η επανεμφάνιση του εθελοντισμού και της προσπάθειας είναι το φάρμακο.
Το είχε πει ο J. F. Kennedy στην δεκαετία του εξήντα.
«Μη κοιτάς τι έκανε η Αμερική για σένα, αλλά κοίτα τι θα κάνεις εσύ για την Αμερική…»
Καλή η προσπάθεια και θετικά τα σχόλια, γιατί είναι το εύκολο κομμάτι να μιλάς και να παρουσιάζεις ιδέες και οράματα. Επί του πρακτέου αρχίζουν τα δύσκολα, γιατί χρειάζεται συνέπεια λόγων και έργων.
Ας θυμηθούμε πόσα οδοιπορικά χρωστά στους αθλητές των συλλόγων η ΕΦΟΑ (Έχουν καταργηθεί εδώ και 10 χρόνια…).
Ας θυμηθούμε πόσα χρήματα θα έπρεπε να έχει πληρώσει για την οικονομική στήριξη της 8άδας των Πανελλαδικών (Μόνον ο φάκελος στο λογιστήριο γνωρίζει, μετά βαρέθηκαν ακόμη και να στέλνουν δικαιολογητικά…).
Οι εξαγγελίες είναι πάντα πιο εύκολες από τις πραγματώσεις, γι αυτό χρειάζεται συνεχής έλεγχος κι εδώ είναι η ευθύνη των διοικούντων τους συλλόγους, γιατί αλλιώς είναι εύκολη η κατρακύλα της αναβολής στο αύριο του ποτέ.
Δεν είναι θέμα χρημάτων. Δόθηκαν πολλά, που πέρασαν από την ΕΦΟΑ. Είναι βούληση και ευθύνη διαχείρισης.
Καλή η προσπάθεια, αλλά, για να διοικήσεις, χρειάζεται πρώτα να σκύψεις πάνω στα προβλήματα, που υπάρχουν. Και είναι πολλά και τα ανέχτηκες κι εσύ και πάρα πολλοί άλλοι…
Τώρα είναι ώρα της Αλλαγής Νοοτροπίας. Χρειάζονται πολλοί συνοδοιπόροι και ακόμη περισσότεροι συμπαραστάτες.
Παράγοντες του Τέννις ακούτε;
Πολιτεία ακούς;
Λίτσα Σαρατζίδου -20 Ιουνίου 2010
Θετικά τα σχόλια που μας έκαναν ,τόσο οι εκπρόσωποι του συλλόγου μας όσο και άλλοι φίλοι, που μιλήσαμε μαζί τους αφού δεν είχαμε την δυνατότητα να παρευρεθούμε προσωπικά.
Το σήμερα του τέννις είναι ζοφερό και δεν είναι υπόθεση ενός ομίλου είναι υπόθεση όλων.
Απ’ την πλευρά της πολιτείας πρώτα χρειάζονται ενέργειες ελέγχου των πεπραγμένων της Διοίκησης της Ε.Φ.Ο.Α. Ας μην οχυρώνεται πίσω απ’ το αυτοδιοίκητο του Ελληνικού Αθλητισμού. Είναι άλλο η αυτοδιοίκηση και άλλο ο προβλεπόμενος άλλωστε οικονομικός έλεγχος ,κυρίως αφού τα χρήματα προέρχονται απ’ την κεντρική εξουσία και μόνο, και προβλέπεται από τον αθλητικό νόμο .
Το Τέννις σήμερα έχει ύπαρξη στη χώρα μας χάρη στον Έλληνα γονιό που με το χέρι στην τσέπη διαρκώς συντηρεί όχι μόνο την αγωνιστική δραστηριότητα της ΕΦΟΑ με τα τζούνιορ τουρνουά αλλά και τους ίδιους τους ομίλους και τους προπονητές που ζούν απ’ το άθλημα.
Υπήρξαν και καλύτερες μέρες…
Όταν πρωτοεξελέγη η Διοίκηση Ζαννιά το 1995 και για 4-5 χρόνια έγιναν πράγματα. ( Δεν πρέπει να τα μηδενίζουμε όλα!)
Έγιναν σειρές διεθνών αγώνων σε όλη την Ελλάδα Futures και Satellites περί τις 25 εβδομάδες το χρόνο.
Έγιναν Πανευρωπαϊκά ομαδικά τζούνιορ και Ανδρών –Γυναικών.
Έγιναν πρωταθλήματα Ανδρών-Γυναικών ( πανελλήνιο – εαρινό- κύπελλο) με κάλυψη οδοιπορικών και μερική ενίσχυση διαμονής- διατροφής και χρηματικά έπαθλα αξιόλογα. Έγιναν ΟΡΕΝ Ανδρών- Γυναικών με αξιόλογα έπαθλα και πολλές φορές φιλοξενία ( π,χ. Σύρος – Κεφαλονιά ). Και έτσι φούντωσε αριθμητικά το πλήθος των τζούνιορ. Κάποτε αγωνιούσαμε στα 18άρια αν θα υπάρχουν 8 κορίτσια για να είναι έγκυρο το ταμπλώ στο πανελλήνιο… Μη τα ξεχνάμε και τα μηδενίζουμε όλα.
Υπήρχαν Διασυλλογικά με προετοιμασία, συνέπεια και κύρος με συναγωνισμό και μεγάλη συμμετοχή αλλά και οικονομική κάλυψη.
Δουλέψαμε πολύ τότε. Και ύστερα ήρθε η αλλαγή της αλλαγής.
Σιγά-σιγά με διάφορες προφάσεις κόπηκαν πολλά. Από τα Διασυλλογικά και τα Ανδρών – Γυναικών εαρινό και κύπελλο μέχρι το οριακό λιγόστεμα των διεθνών και την εξαφάνιση των οδοιπορικών. Επισήμως δεν δόθηκαν εξηγήσεις παρά κάποιες αοριστίες περί της οικονομικής δυσχέρειας…
Ταυτόχρονα αυξήθηκαν τα διοικητικά με φυτευτές προσλήψεις, με γραφεία ενώσεων και ενωσιακούς υπαλλήλους σχεδόν αργόμισθους καλοπληρωμένους που σχεδόν το κύριο έργο τους ήταν η ψηφοθηρία για τον πρόεδρο ακόμη και για το επαγγελματικό του όργανο.
Γλέντια και παράτες σε ακριβές τουριστικές περιοχές για συνελεύσεις καλοκαιρινών διακοπών (παρά την πρόβλεψη του καταστατικού για το τελευταίο τρίμηνο του έτους). Δούναι και λαβείν με κατασκευαστικά έργα και αναθέσεις διοργανώσεων τζούνιορ σε αρεστούς στηρίζοντες.( Είναι το πλήθος των διανυκτερεύσεων που δίνει οικονομική ευρωστία στην τοπική κοινωνία ανέξοδα για τον αναθέτοντα).
Η ευθύνη μέγιστη της διοίκησης.
Μεγαλύτερη για μένα η ευθύνη των διοικούντων τους συλλόγους που εγκλωβίσθηκαν στην αλλοτρίωση, στις μικροαναθέσεις, στις μεγαλοστομίες, στις βολέψεις προσωπικών εκκρεμοτήτων, στις τοπικές ή χωροταξικές αντιζηλίες και ο χορός καλά κρατεί απ’ τον διοικούντα ως σήμερα.
Το Τέννις όμως έγινε πια υπόθεση των πολλών γονιών και των ελάχιστων αξιόλογων προσπαθειών. Εδώ βέβαια σημαντική και η προσπάθεια ιδιωτών ( Λυμπέρης και οι Ροδίτες) αλλά δυό κούκοι δεν φέρνουν την άνοιξη. Τους ευχαριστούμε, αλλά από αλλού ζητάμε τα πολλά και με την δική τους συνεργασία
Η Πολιτεία όλο αυτό το διάστημα πληρώνει αλλά δεν ελέγχει. Ακόμη και για τεράστιο ποσό για ανύπαρκτο έργο, παρά τις καταγγελίες.
Οι ψευτοσυζητήσεις για δήθεν ελέγχους γίνονται συνήθως παραμονές εκλογών της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής και έχουν καθαρά πολιτικό-ψηφοθηρικό στόχο.
Οι σύλλογοι που (προ Διοίκησης Ζαννιά) είχαν κάνει προσπάθειες έστω και μεμονωμένες ( Φιλοθέη, Ο.Α.Θεσ/κης, Κέρκυρα) για Διεθνείς αγώνες με δική τους δουλειά και οι σύλλογοι που χρόνια έκαναν ΟΡΕΝ πρωταθλήματα αυτοχρηματοδοτούμενα με δικές τους προσπάθειες( Σέρρες- Λάρισα-Πάτρα ) αδρανοποιήθηκαν πιθανόν γιατί δεν τους άρεσε η καθιέρωση του συστήματος της ανοιχτής παλάμης που καθιερώθηκε… Βάλτωσε το πράγμα, γιατί όλοι δεν μπορούν να είναι ζήτουλες.
Οι αθλητές δεν κούνησαν το δακτυλάκι τους για την προβολή του αθλήματος και ακούγονταν μόνο για οικονομική γκρίνια, κυρίως αυτοί που έτσι και αλλιώς κάτι έπαιρναν απ’ το σύστημα για την αυτοσυντήρησή του.
Και ο βάλτος μεγάλωνε …οι ελάχιστοι που πάλευαν απογοητεύονταν και….
Σήμερα τα κουνούπια που απομύζησαν το Τέννις είναι τόσα σε αριθμό και νοοτροπία που χρειάζεται μάλλον το απαγορευμένο Ντιντιντί για να ξαναξεκινήσουμε.
Η αλλαγή της νοοτροπίας είναι το κυριότερο σε όλα τα επίπεδα . Η επανεμφάνιση του εθελοντισμού και της προσπάθειας είναι το φάρμακο.
Το είχε πει ο J. F. Kennedy στην δεκαετία του εξήντα.
«Μη κοιτάς τι έκανε η Αμερική για σένα, αλλά κοίτα τι θα κάνεις εσύ για την Αμερική…»
Καλή η προσπάθεια και θετικά τα σχόλια, γιατί είναι το εύκολο κομμάτι να μιλάς και να παρουσιάζεις ιδέες και οράματα. Επί του πρακτέου αρχίζουν τα δύσκολα, γιατί χρειάζεται συνέπεια λόγων και έργων.
Ας θυμηθούμε πόσα οδοιπορικά χρωστά στους αθλητές των συλλόγων η ΕΦΟΑ (Έχουν καταργηθεί εδώ και 10 χρόνια…).
Ας θυμηθούμε πόσα χρήματα θα έπρεπε να έχει πληρώσει για την οικονομική στήριξη της 8άδας των Πανελλαδικών (Μόνον ο φάκελος στο λογιστήριο γνωρίζει, μετά βαρέθηκαν ακόμη και να στέλνουν δικαιολογητικά…).
Οι εξαγγελίες είναι πάντα πιο εύκολες από τις πραγματώσεις, γι αυτό χρειάζεται συνεχής έλεγχος κι εδώ είναι η ευθύνη των διοικούντων τους συλλόγους, γιατί αλλιώς είναι εύκολη η κατρακύλα της αναβολής στο αύριο του ποτέ.
Δεν είναι θέμα χρημάτων. Δόθηκαν πολλά, που πέρασαν από την ΕΦΟΑ. Είναι βούληση και ευθύνη διαχείρισης.
Καλή η προσπάθεια, αλλά, για να διοικήσεις, χρειάζεται πρώτα να σκύψεις πάνω στα προβλήματα, που υπάρχουν. Και είναι πολλά και τα ανέχτηκες κι εσύ και πάρα πολλοί άλλοι…
Τώρα είναι ώρα της Αλλαγής Νοοτροπίας. Χρειάζονται πολλοί συνοδοιπόροι και ακόμη περισσότεροι συμπαραστάτες.
Παράγοντες του Τέννις ακούτε;
Πολιτεία ακούς;
Λίτσα Σαρατζίδου -20 Ιουνίου 2010
Σ Υ Ν Ε Β Η…
Ήταν αρκετός δρόμος περπάτημα από το σπίτι εκεί ψηλά στην άλλη συνοικία μέχρι εδώ.
Μια μέρα παίζοντας με την παρέα του έφτασε σ’ αυτήν την συνοικία και είδε και το μαγαζί με τις ρακέτες .
Και τώρα κρατώντας την περιουσία του στο χέρι (πενήντα ολόκληρα ευρώ…) νάτος έξω από το μαγαζί.
Κρίμα, είναι κλειστό. Δεν πειράζει, θα περιμένει. Ο στόχος είναι μεγάλος. Ο δρόμος ήταν πολύς. Η ώρα είναι για ανοιχτά μαγαζιά. Κάπου θα έχει πάει. Θα γυρίσει… Θα ανοίξει.
Περιμένει με αποφασιστικότητα. Και δικαιώνεται. Σαν εκείνον τον Ισπανό που είδε λίγες μέρες πριν στην τηλεόραση να κλαίει σηκώνοντας το κύπελλο και χιλιάδες κόσμος να τον χειροκροτούν…
Ο κύριος ήρθε. Άνοιξε το μαγαζί και ο μικρός πελάτης μπήκε αποφασιστικά κρατώντας το πενηντάρικο. Κοίταξε-έπιασε- μίλησε- ζήτησε το όνειρό του.
Η ρακέτα που του ταίριαζε έκανε ογδόντα. Τα λεφτά δεν φτάνανε… Τα μάτια όμως λάμπανε απ’ τη λαχτάρα. Και ο νέος μαγαζάτορας θυμήθηκε την δική του λαχτάρα, όταν περίμενε να τελειώσουν οι μεγάλοι για να τον παίξουν και αυτόν λίγο.
Θυμήθηκε ότι αυτός είχε πάντα την ρακέτα που χρειαζόταν…
Πήγε στην ταμειακή μηχανή και χωρίς δισταγμό έκοψε 60 ευρώ απόδειξη στο κόστος. Έδωσε ρακέτα και απόδειξη στο παιδί. Αυτό κοίταζε σιωπηλό την απόδειξη και δεν άπλωνε το χέρι στη ρακέτα.
«Λοιπόν πάρτην…και, όταν έχεις τα δέκα ευρώ, ρίξτα με ένα φάκελο κάτω από την πόρτα.» Του είπε ο μαγαζάτορας. Κι έτσι απεκαταστάθη η ισορροπία του φιλότιμου. Ο πελάτης πήρε αποφασιστικά την ρακέτα του και έφυγε για το όνειρο.
Αυτό το παιδί μπορεί να είναι εν δυνάμει αυριανός πρωταθλητής. Πρέπει να το βρούμε και εντελώς δωρεάν να του προσφέρουμε μέσω του συλλόγου που συμβαίνει να διοικούμε, την ελπίδα στο όνειρο…
Είναι δύσκολο το όνειρο με τις υπάρχουσες συνθήκες, αλλά η προσπάθεια σε άλλα η παρεμφερή επίπεδα έχει ξαναγίνει και ως ένα σημείο έχει πετύχει. Γιατί όχι και αυτή; Η δύναμη της θέλησης είναι πάνω απ’ όλα. Οι συνθήκες δύσκολες ,αλλά μπορεί και να αλλάξουν.
Η προσπάθεια αξίζει να γίνει και θα γίνει, εν ονόματι της λάμψης των ματιών του, που την αφιερώνουμε στην Πολιτεία ( Γενική Γραμματεία Αθλητισμού και Δήμο ) και στην Ομοσπονδία( αν αποφασίσει ότι ο ρόλος της είναι άλλος απ’ την ψηφοθηρία): δηλαδή η στήριξη του αθλητικού δυναμικού. ΙΔΩΜΕΝ…
Λίτσα Σαρατζίδου- 10 Ιουνίου 2010
Μια μέρα παίζοντας με την παρέα του έφτασε σ’ αυτήν την συνοικία και είδε και το μαγαζί με τις ρακέτες .
Και τώρα κρατώντας την περιουσία του στο χέρι (πενήντα ολόκληρα ευρώ…) νάτος έξω από το μαγαζί.
Κρίμα, είναι κλειστό. Δεν πειράζει, θα περιμένει. Ο στόχος είναι μεγάλος. Ο δρόμος ήταν πολύς. Η ώρα είναι για ανοιχτά μαγαζιά. Κάπου θα έχει πάει. Θα γυρίσει… Θα ανοίξει.
Περιμένει με αποφασιστικότητα. Και δικαιώνεται. Σαν εκείνον τον Ισπανό που είδε λίγες μέρες πριν στην τηλεόραση να κλαίει σηκώνοντας το κύπελλο και χιλιάδες κόσμος να τον χειροκροτούν…
Ο κύριος ήρθε. Άνοιξε το μαγαζί και ο μικρός πελάτης μπήκε αποφασιστικά κρατώντας το πενηντάρικο. Κοίταξε-έπιασε- μίλησε- ζήτησε το όνειρό του.
Η ρακέτα που του ταίριαζε έκανε ογδόντα. Τα λεφτά δεν φτάνανε… Τα μάτια όμως λάμπανε απ’ τη λαχτάρα. Και ο νέος μαγαζάτορας θυμήθηκε την δική του λαχτάρα, όταν περίμενε να τελειώσουν οι μεγάλοι για να τον παίξουν και αυτόν λίγο.
Θυμήθηκε ότι αυτός είχε πάντα την ρακέτα που χρειαζόταν…
Πήγε στην ταμειακή μηχανή και χωρίς δισταγμό έκοψε 60 ευρώ απόδειξη στο κόστος. Έδωσε ρακέτα και απόδειξη στο παιδί. Αυτό κοίταζε σιωπηλό την απόδειξη και δεν άπλωνε το χέρι στη ρακέτα.
«Λοιπόν πάρτην…και, όταν έχεις τα δέκα ευρώ, ρίξτα με ένα φάκελο κάτω από την πόρτα.» Του είπε ο μαγαζάτορας. Κι έτσι απεκαταστάθη η ισορροπία του φιλότιμου. Ο πελάτης πήρε αποφασιστικά την ρακέτα του και έφυγε για το όνειρο.
Αυτό το παιδί μπορεί να είναι εν δυνάμει αυριανός πρωταθλητής. Πρέπει να το βρούμε και εντελώς δωρεάν να του προσφέρουμε μέσω του συλλόγου που συμβαίνει να διοικούμε, την ελπίδα στο όνειρο…
Είναι δύσκολο το όνειρο με τις υπάρχουσες συνθήκες, αλλά η προσπάθεια σε άλλα η παρεμφερή επίπεδα έχει ξαναγίνει και ως ένα σημείο έχει πετύχει. Γιατί όχι και αυτή; Η δύναμη της θέλησης είναι πάνω απ’ όλα. Οι συνθήκες δύσκολες ,αλλά μπορεί και να αλλάξουν.
Η προσπάθεια αξίζει να γίνει και θα γίνει, εν ονόματι της λάμψης των ματιών του, που την αφιερώνουμε στην Πολιτεία ( Γενική Γραμματεία Αθλητισμού και Δήμο ) και στην Ομοσπονδία( αν αποφασίσει ότι ο ρόλος της είναι άλλος απ’ την ψηφοθηρία): δηλαδή η στήριξη του αθλητικού δυναμικού. ΙΔΩΜΕΝ…
Λίτσα Σαρατζίδου- 10 Ιουνίου 2010
Κυριακή 23 Μαΐου 2010
ΜΑΘΑΙΝΟΝΤΑΣ...
Μετά από πολύ καιρό (λόγω θυμού της θεάς Υγίειας) συνεχίζουμε την Δονκιχωτική προσπάθειά μας για Κάθαρση εν γένει έχοντας βοηθήσει τα μέγιστα τις Διοικητικές και Ελεγκτικές Αρχές, αλλά και την Δικαιοσύνη, ενώ πιστεύουμε (κι ας είναι εγωιστικό) πως τέτοια πολύπλευρη συμπαράσταση ενεργεία Πολιτών για πάταξη της διαφθοράς δεν έχει ξανασυμβεί στην Ελληνική Επικράτεια…
Περιμένουμε στο ακουστικό μας (όχι ως υποψήφιοι χαρτοφυλακιούχοι), αλλά ως γνώστες ντοκουμέντων έχοντας καταναλώσει Χρόνο και Χρήμα, για να συνεισφέρουμε εθελοντικά σε κάτι (ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ), που δεν είναι και η δουλειά μας…
Ο κύριος Πανάρετος (με το απίστευτο για την σημερινή πραγματικότητα επώνυμο) έχει θέσει υπ´ όψιν του Πρωθυπουργού μας την Επιστολή της ΑΙΟΛΙΚΗΣ, που του εστάλη στις 3/1/10 2:55 μμ) μέσω Διαδικτύου ως υπευθύνου, η δεν του την παρέδωσε ο ταχυδρόμος; Θα προσπαθήσουμε από την επομένη του Αγίου Πνεύματος να επικοινωνήσουμε μαζί του, που βεβαίως είναι αφ’ εαυτού τιτάνιο έργο…
Αντιγράφουμε το Εισαγωγικό Σημείωμα του Ηλεκτρονικού Μηνύματος προς contact@opengov.gr ελπίζοντας σε παράδοσή της αυτή τη φορά ασχέτως προηγουμένου λάθους η σκοπιμότητος…
Κύριε Καθηγητά Ι. Πανάρετε, Υφυπουργέ Παιδείας, δια βίου μάθησης και Θρησκευμάτων,
Επισυνάπτουμε την Επιστολή μας ελπίζοντας να παραδοθεί στον Αποδέκτη της και να διαβαστεί (απαιτούνται 50 δευτερόλεπτα...), για να διαβιβαστεί στον Γ.Γ.Α. για τα περαιτέρω...
Γιά.Σα.ς (Γιάννης Σαρατζίδης)
Υπεύθυνος Επικοινωνίας του Συλλόγου (2310615533-6946006055)
Γιά.Σα.ς
Μαθαίνοντας την απάντηση του γραφείου του κ. Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης στον Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης, που έκανε ερώτημα για το που βρίσκεται η υπόθεση του οικονομικού ελέγχου της ΕΦΟΑ για την καταγγελία συλλόγων του Τέννις η οποία ήταν: «Εμείς έχουμε κάνει το αίτημα, αλλά καθυστερεί λόγω φόρτου εργασίας της υπηρεσίας.».
Δηλαδή πλήρης ομολογία. Έπεσε πολλή δουλειά, αφού οι περισσότεροι κρατικοδίαιτοι εκμεταλλεύονται οικονομικά το κράτος, που πλήρωναν κανονικά τα αφελή «κορόϊδα». Περιμένουμε στη … σειρά.
Μαθαίνοντας για την περιβόητη γιορτή του ποδοσφαίρου, που είχαν αποφασίσει οι κ. κ. Ορφανός και Δουβής, που δεν έγινε ποτέ, αλλά ξοδεύτηκαν 2 εκατομμύρια ευρώ και την Απόφαση Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, που δικαίωσε την ξένη εταιρεία για αποζημίωση 10 εκατομμυρίων ευρώ, καταλάβαμε γιατί δεν ενήργησαν ποτέ οι ως άνω για το αυτονόητο ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟ του «προέδρου» της ΕΦΟΑ…
Και, επειδή το κράτος έχει συνέχεια, αυτοί που κάθισαν στις καρέκλες τους θα αναγκαστούν να πληρώσουν τα κερατιάτικα.
Την ευθύνη για την μη εφαρμογή του Νόμου 2725/1999 για το ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟ από τον κ. Δουβή ως αρμοδίου ΓΓΑ θα την αναλάβει κανείς;
Μαθαίνοντας για τα όσα βγαίνουν στην επιφάνεια για τα ΕΛ.ΤΑ. και την παραίτηση του διευθύνοντος συμβούλου Marketing κ. Α. Ζητρίδη θυμηθήκαμε την άρνησή του να ψηφίσει στο Δ.Σ. της ΕΦΟΑ για το ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟ «λόγω έλλειψης στοιχείων» σώζοντας έτσι τον πρόεδρό του.
Ευχόμαστε στον Εισαγγελέα για τα ΕΛ.ΤΑ. να βρει «πλήρη στοιχεία».
Μαθαίνοντας το επεισόδιο στον όμιλο της Φιλόθεης κατά τους τελικούς του τουρνουά των μηχανικών με τον Ντίνο Νικολαϊδη και τον Ζαννιά, αλλά και την επιστολή της Πανελλήνιας Ένωσης Αντισφαίρισης Μηχανικών για στήριξη εκλογική του Ζαννιά στις εκλογές του Τεχνικού Επιμελητηρίου, επιβεβαιωθήκαμε για μία ακόμη φορά για τον τρόπο και την μέθοδο ψηφοθηρίας του Ζαννιά.
Είναι γνωστό ότι, αν μάθεις κάτι, το εφαρμόζεις γενικώς και στον συνδικαλισμό και στον Αθλητισμό.
«Οικονομική, ηθική και έμπρακτη βοήθεια» προσέφερε στους μηχανικούς, όπως βέβαια δεν έχει προσφέρει στους αθλητές του Τέννις. Βλέπεις αυτοί δεν ψηφίζουν… Έστω καθυστερημένα ήλθε στα χέρια μας η επιστολή και την παραθέτουμε προς γνώσιν σας.
Τα τερτίπια είναι γνωστά.
Κρίμα στους μηχανικούς, που χρειάζονται τέτοια τερτίπια, για να χαρούν το χόμπι τους…
Λίτσα Σαρατζίδου
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)