ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΕΥΧΕΣ

Έχουμε την Αίσθηση ότι ο Κόσμος περιμένει την Ανάστασή του χωρίς να έχει προηγηθεί τίποτε εκ των Γραφικών (της Γραφής, της Καινής Διαθήκης) και αυτή είναι μάλλον παρά Φύσιν Προσδοκία…

Ο Χριστός τα έβαλε (εναντιώθηκε) με το Κατεστημένο της Εποχής του. Δεν θυσίασε. Ανέτρεψε τις στημένες Τράπεζες μαστιγώνοντας τους εκπροσώπους των. Μάγεψε τον όχλο την Κυριακή των Βαΐων, ενώ λίγες μέρες μετά (με την επέμβαση προφανώς των «επικοινωνιολόγων» της εποχής) προδόθηκε από αυτόν, που επέλεξε την Ελευθερίαν του Βαραββά αντί του Σωτήρος των. Βέβαια το Φιλοσοφικό ερώτημα είναι τι θα γινόταν χωρίς Ιούδα και Όχλο. Ήταν δυνατόν να διαψευστούν οι Προφητείες;
Βλέπαμε τις προηγούμενες μέρες την ταινία της Ιταλικής Τηλεόρασης για τον Μωυσή, το Νομοθέτη, και ένα σωρό ερωτηματικά στροβίλιζαν στο Νου μας περί του Θεού και των Υποσχέσεών του προς τον Εκλεκτό Λαό του και του Ενδιάμεσου Εκλεκτού Ηγέτη του και των προβλημάτων, που αντιμετώπιζε διαρκώς με τους χρηματιστές και τον όχλο της εποχής, που είδε πολλά Μαγικά-Θαύματα, όμως πάντα «Άπιστος Θωμάς»…
Αυτός ο Παράλογος Λογικός Εγκλωβισμός μας ταλάνιζε εφηβιόθεν και βέβαια δεν βρέθηκε ιεροκήρυκας η πνευματικός η ερμηνευτής να δώσει κάποια ικανοποιητική εξήγηση στο Ακατανόητο Σύμπλεγμα. Οι αντιφάσεις πολλές. «Πίστευε και μη ερεύνα.» «Ερευνάτε τας Γραφάς.» «Πνεύμα ο Θεός και τους προσκυνούντας αυτόν εν Πνεύματι και Αληθεία δει προσκυνείν.» «Εν εκκλησίαις υμνείτε τον Θεόν.»
Το Αντιφατικό και Παράλογο κυριαρχεί Διαχρονικά, γιατί κάθε φορά ως Σίσυφοι το Βράχο της Αλήθειας και της Αποκάλυψης είμαστε καταδικασμένοι (;) να τον αφήνουμε να κυλίσει από την ίδια μεριά και όχι από την άλλη…
Ο Νομοθέτης ήταν αυστηρός και ενδιαφερόταν πρωτίστως για την Ιστορική Προοπτική του Συνόλου και όχι για τα δικαιώματα του επιπόλαιου και διεφθαρμένου ατόμου.
Εμείς την Ταινία της R.A.I. την είδαμε ως Παρατηρητές, αλλά συχνά αναρωτηθήκαμε πως την έκριναν οι σύγχρονοι Ισραηλίτες, εάν την είδαν, αφού αφορούσε κυρίως την παρουσία τους στο χώρο και διακρίναμε αμφιλεγόμενες αιχμές. Κάτι παρόμοιο μπορούμε να αναρωτηθούμε για τους Έλληνες, όταν είδαν την Χολιγουντιανή έκδοση του Μεγάλου Αλεξάνδρου και των 300 Σπαρτιατών του Λεωνίδα…
Έχουμε την Διαίσθηση ότι ο Διαδικτυακός Πληροφοριακός Πόλεμος των Γλωσσών, των Εθνών, των Θρησκειών, των Ιδεών, των πάσης φύσεως Προϊόντων και Υπηρεσιών ΜΑΙΝΕΤΑΙ με την δική μας συμμετοχή ελαχιστοποιημένη λόγω Σκεπτικού Υπόβαθρου.

Εν κατακλείδι ευχόμαστε σε όλα τα Αθλούμενα (και μη) Μέλη της ΑΙΟΛΙΚΗΣ και τους φίλους της, που είναι πολλοί περισσότεροι των φαινομένων, να προηγηθούν τα Πάθη (μακρά και εκπαιδευτικά), ο Γολγοθάς (μέχρις εξαντλήσεως και αμφιβολίας: Παρελθέτω απ’ εμού το ποτήριον τούτο…) και η Σταύρωση στις συνειδητά επιλεγμένες Εκφάνσεις της Ζωής τους, γιατί διαφορετικά ΑΝΑΣΤΑΣΗ δεν μπορεί να συμβεί.

Γιά.Σα.ς